مرتضی سربی | طراح لوگو و مالتی‌مدیا

خدای من

توگویی من خدای تو وگویی توخدای من
نویسم لحظه هاباتوکه هستی توخدای من
خدایی کان سرزلفت گره گشته به سرپنجم
نباشد هیچ  طالع  را توان  گفتن  از انجم
به فتراک جفایت من هزاران عشق میبینم
تن وتنپوش رعنایت بسان عشق می چینم
ببویم من گلستانت زعشق وعاشقی مستم
بگیرم من دوپهلویت به پا و گردن ودستم
سخن گفتی و در سفتی کمال عشق لذت باد
منم خاک درت عشقم گهی آتش گهی چون باد
الا ای مست شیرازی خدایی کن برای من
که من آن پست تهرانم بفهمانم مقام زن
خدای من خدای من خدایی کن برای من
که من آن مست شیدایت شوم هردم زتن کن من
مرامجنون نکن لیلی اگردانی که مجنونم
بدان من عاشقم برتو اگرشادی ومحزونم
سبب هاسازاندرعشق که عاشق بی سبب سازست
نوای دلکش سازت همیشه در دلم تازست
توربی دلربای من توشعری شکوه های من
توعشقی ازلبت پیدا تو کامی کام توبرمن
صدا ولحن زیبایت چو بادی میوزد در برگ
نفسهایت همی سازد شکوفه درمیان برگ
خدای من تویی دلبر خدای تو کجا باشد؟
که چون روبی توزیبا را بسازد دربرم باشد.
دلم خواهد که ازرویت سرایم تا شوی مستم
زآن سینه زآن مرهم زآن زخم گلت شبنم
زآن آبی که میریزد زلبهای شکرخایت
زآن شبنم که میسازد گل ازگلهای آن جایت